บทที่ 110 — ภาพลวงตาที่แตกหัก

เบลซ

ฝันร้ายไม่เคยหยุดลงเลย

บางครั้งฉันก็ได้ยินเสียงของเธอ...เสียงของเอลาร่า...ดังก้องอยู่ในความมืดมิด เรียกชื่อของฉัน บางครั้งก็เป็นเสียงของลูกหมาป่า เสียงหัวเราะ เสียงร้องไห้ ความทรงจำที่ฉันไม่เคยรู้ว่าตัวเองมี

มันเริ่มต้นขึ้นเป็นภาพวาบ ราวกับเศษแก้วแตกที่สะท้อนภาพในอดีต รอยยิ้มของเธอ ประกายในด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ